Ja, kada nesto ne znam , istrazujem i edukujem se, sada cu ja tebe da edukujem:
Hijerarhija Pravoslavne crkve
U
Pravoslavnoj crkvi postoje, još od
apostola ustanovljena, tri čina (stepena)
sveštenstva, i to:
episkopski (vladičanski),
sveštenički i
đakonski. Svi ostali su izvedeni iz ova tri osnovna stepena.
Svi
sveštenici, odnosno jereji su među sobom jednaki, ali se razlikuju po zalaganju i revnosti prema crkvama i parohijama koje se nalaze pod njihovim staranjem. S tim u vezi, nadležni episkop može svešteniku da dodeli neki od sledećih zvanja:
Jerej – čin koji svaki svršeni bogoslov na
rukopoloženju automatski dobija (najniže zvanje);
Protonamesnik;
Protojerej – pravo da na liturgiji nose
nadbedrenik - duhovni mač;
Protojerej stavrofor – pravo da preko mantije nosi natprsni krst oko vrata (najveće zvanje); dodeljuje je samo sveštenicima sa izuzetnim zaslugama.
Arhiđakoni i
protođakoni su ,, stariji među braćom svojom".
Jeromonahom se naziva sveštenik monaškog čina; to je za sveštenika posvećeni monah, odnosno sveštenik-kaluđer. Samo oni imaju pravo da vrše
svete tajne.
Patrijarh je najviši čin u crkvenoj
hijerarhiji. Naziv patrijarh potiče od grčke reči
patrija (patria), što znači:
porodica,
pleme, i
arhon, onaj koji počinje, načalstvuje, dakle, onaj koji je na čelu roda, odnosno
naroda.
Mitropolit je arhijerej jedne oblasti čije se sedište nalazi u glavnom gradu te oblasti ili pokrajine. Mitropolija je
glavni grad oblasti. Dakle, mitropolit je episkop čije se sedište nalazi u nekadašnjoj ili sadašnjoj prestonici.
Arhiepiskop je glavni episkop, stariji episkop, mada su svi episkopi jednaki i ravnopravni. Apostolskim pravilima se nekim od episkopa daje pravo vrhovnog nadzora nad drugima, radi pomoći u teškim situacijama. U 34. Pravilu stoji: ,, Episkopi svakoga grada treba da znaju ko je prvi među jednakima i da ga priznaju kao glavu i da ništa što je iznad njihovih ovlašćenja ne rade bez njegove saglasnosti".
Nakon ustanovljenja patrijarhata, naziv arhiepiskop dodeljuje se samo patrijarsima i mitropolitima
autokefalnih crkava.
Episkop ili
vladika, od grčkog
episkopos, nadziratelj, glavni pastir stada slovesnoga svoje
eparhije, stara se o
ustrojstvu Crkve i starešina je ne samo višem i nižem sveštenstvu, nego i svim vernicima svoje eparhije.
Vikarni episkop je episkop koji pomaže mitropolitu ili episkopu u upravljanju episkopijom, odnosno mitropolijom.
Sinđel je grčka reč koja znači saobitatelj, onaj koji živi uz nekog. To je monah koji živi uz patrijarha, kao saradnik i kao svedok njegovog neporočnog života. Sinđeli su u starim vremenima imali veoma veliki značaj, dobijali su titulu
protosinđela i bili su kandidati sa najviše izgleda prilikom izbora novog patrijarha.
Arhimandrit, načelnik manastira, ima pravo nosenja
naprsnog krsta. Kod nas se čin arhimandrita dodeljuje najzaslužnijim igumanima.
Iguman je nastojatelj manastira, onaj koji o svemu brine i organizuje život u manastiru. Za čin niži stepen od arhimandrita.
Jerođakon je đakon monaškog čina.
Pitanje za tebe: tvrdis da falsifikujem biblijski tekst, aKAKO ja to radim?
